Artigos

“A FONTE DA QUINTA” (67)

Eu amo tudo o que foi.

Tudo o que já nâo é. (Versos do gran F.Pessoa).

Ben, pois non, a fonte da Quinta xa non é o que foi, aínda así, quero lembrar o que si foi, para así, poder gozala de novo.

Fiadeiro diurno?

(Poida que sexa un chisco atrevido o calificativo pero, aínda así, eu diría que algo había).

Boa tarde.

Vai uns días, atopándome na casa, pola noite, na cama e con insomnio, véuseme  á cabeza contar cantas casas de Navea lembro habitadas. Moitas!!! Posibelmente algúns dos lectores recorden máis, polo que quedan convidados a engadilas.

Bo día.

Olla a rúa agochado tralos vidros abafados da fiestra e, mentres, cantaruxa os versos da nosa grande, universal, eterna Rosalía: “Chove, chove, na casa do probe…”

─E non para, vaia día!

Boa tarde.

“O GAITEIRO NA GALIZA RURAL” (61)

Boa tarde.

(Esta lenda/conto, ven de lonxe. Na nosa cociña, arredor do lume, naquelas  noites do longo e xélido inverno, escoitávase a cotío. O narrador non era outro que o noso pai. Gostaba de agasallarnos con contos moi sinxelos pero que abranguían todo o acervo cultural da época, pero sobre todo de animais salvaxes , aínda que tamén os que convivián nas cortes  e poleiros da casa, tiñan o seu oco.

“FESTA DA MADALENA NOS ANGUIEIROS”

Boa tarde.

(O visionado dun video con imaxes da aldea dos Anguieiros (para min moi fermosas por certo), tróuxome ao maxín unha, coido, fermosa e divertida experiencia de cando era un rapacete. Aquí vola deixo por se alguén quer dispor).

Un domingo daqueles que non  tiñamos ren a facer, algún do grupo dos que nos xuntabamos para acudir ás festas, propuxo que habiamos de ir á Madalena aos Anguieiros. Eu nunca tivera a oportunidade de visitar aquel lugar, só o coñecía pola visión que se ten dende a estrada de Montefurado.

“A ZORRA DA MORGAZA” (57)

Boa tarde. 

(Este relato, que vos deixo hoxe, ben podería ser unha das moitas historias estrañas que, a cada pouco (había moito tempo de lecer para darlle ao maxín), acontecían na  Galiza en épocas pasadas, ou tamén pode que sexa una lenda amañada de cercanía para darlle máis veracidade. Vós contades co poder de collela por unha banda ou pola outra. Xa que logo, tedes a responsabilidade lectora de mollarvos).